En Çok Seni Sevdiğimden

Tekrar yaşamaya başlamıştım.Hayatın "BOK"tan ibaret olduğunu bile bile yaşamaya devam ettim.Elimi şişeye attım ,bitmişti.Sanki dokunduğum,sevdiğim herşey bir bir yitiyordu.Sen de gitmiştin.
Aslında bütün aptallık bendeydi.Boynuma geçirdiğim ipi çıkarmamalıydım.Ama seninle aynı evrende yaşama hissi beni engellemişti.

Evet yine "Bok"yolunda batıyordum.Hayatım sadece dört duvardan ibaretti, ha bide bir çift kulaklıkla bir kaç parça şarkı.Kimse neler yaşadığımın farkında değil ve olmayacakta.

Ve en büyük sorun şu ki;artık yazacak şeyler bulamıyorum.İnsanlar ve aptal düşünceleri beynimi sarsıyor.
Herşeyi ,herkesi kaybetmeye devam ediyorum
Sen hariç.Çünkü sana hiç sahip olmadım ben.Hiç tatmadım seni.Nasıl gezilir ,nasıl çay içilir seninle inan hiç bilmiyorum. Dedim ya "bok" yolunda batıyorum diye.

İnsan maalesef karar vererek aşık olamıyor.Bir bakmışsın olmuş..

Sen kaç kez ölürsen öl,tanrı bir sayar.
Böyle olmayacağını bildiğim halde canını alırmışcasına yapıştım.Buruşmuş ve rengi solmuş pahalı sigara paketinin içinde kalan bir dal sigarayla.Ben ateşledikçe sanki o "gelmeyecek amınakoyayım"dercesine tütüyordu.Gözlerimi buğulandırıp,elimi masada ki kadehe götürdüğümde bitmiş olduğunu anladım.Sanki dokunduğum herşey,sevdiğim herşey bir bir yitiyordu.Öyle bir rüzgar esti ki dert meyhanesine doğru o an anladım

En çok seni sevdiğimden,en çok seni yitirdim..